Sunday 31 October 2010

అమ్మ

"Thank God, I cud reach home in time and thanks again that the maid did not turn up! It felt so good to cook for her, when she is doing so much for you."

   నా కొలీగ్ ఫేస్ బుక్ లో తన భార్య గురించి రాసిన మాటలివి. చదవగానే నా మొహం మీద ఒక చిరు నవ్వు వచ్చింది. అంతటితో ఆగకుండా కొన్ని క్షణాలు చిన్న డ్రీం లోకి కూడా వెళ్ళిపోయాను. రేపు నా భార్యకి నేను ఇలా ఎపుడైనా చేసి పెడితే ఎలా ఫీల్ అవుతుందో అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా... ఒక చిన్న ఆలోచన తట్టి ఒక్కసారిగా కల నుంచి బయట పడ్డాను.

   చిన్నప్పటి నుంచి నాకు ఇన్ని చేసిన అమ్మ కోసం నేను ఏమైనా చేసానా? చాలా రోజుల తరవాత ఇంటికి వెళ్తే అమ్మ చేతి వంట తినాలని , అమ్మతో నచ్చినవన్నీ వండించుకోవాలి అని ఆలోచిస్తాను కానీ అమ్మకి నేను వండి పెట్టాలని ఎప్పుడైనా ఆలోచించానా? వంట అనే కాదు, పలానా పని చేస్తే అమ్మ సంతోషిస్తుంది అని ఎన్ని సార్లు అలోచించి ఉంటాను?

   నేనే కాదు, చాలా మంది ఇలా అలోచించి ఉండరు. ఇటువంటి ఆలోచనే మనకి ఎప్పుడూ రాకపోయినా మనకి ఏ లోటూ తెలియదు.

ఎందుకంటే....

అమ్మ ఏమీ ఆశించదు
అమ్మ ఎప్పుడూ అలగదు